Beste Ed,

Onderstaand een persoonlijke reactie n.a.v. je opmerkelijke column op ‘ishetwel.nl’ waarop, en wellicht tot je teleurstelling, door slechts één van onze inwoners werd gereageerd. Deze discussie is kennelijk niet relevant voor het merendeel van de Lissers.
Toch is er een aantal landelijke, en zeker ook plaatselijke, inwoners waarvoor deze kwestie wel relevant is en dat erg betrokken is bij de landelijke hype die n.a.v. de uitspraak van de Raad van State is ontstaan. En dat zijn natuurlijk juist diegenen die de S.G.P. een warm hart toedragen.

Waar gaat het om?
De S.G.P. is een partij waarbij mensen zich thuis voelen die strikt naar de wet en inzettingen van uit de Bijbel hun leven wensen in te richten. Hun gedachtegoed is gebaseerd op een manier van leven zoals God dat in de Bijbel van hen eist. Vanuit dat gegeven wenst de S.G.P. deel uit te maken van het bestuur van het openbare domein. Niet vanuit een paternalistische rol van: Kijk eens naar ons, zo moet je leven. Hun (bescheiden) bijdrage aan dat bestuur bestaat uit meedenken en meebesluiten over bestuurlijke zaken, in relatie tot die (Bijbelse) achtergrond.
De discussie over de plaats van de vrouw wordt ook intern binnen de S.G.P. gevoerd. Net zoals alle andere partijen kent ook de S.G.P. onderwerpen waarover verschillend wordt gedacht vanwege het feit dat er nu eenmaal verschillende opvattingen leven binnen zo’n organisatie.
Een antwoord op de vraag – voor of tegen – is niet zo simpel te geven. Blijft de (zwijgende) plaats van de vrouw beperkt tot het kerkelijke of strekt die zich ook uit tot het bestuur van het openbare domein? Het feit dat een groot aantal integere en respectabele personen binnen de S.G.P., vaak met een zeer nauw geloofsleven, hier mee worstelt maakt een uitgesproken mening (ook voor mij) zo moeilijk. Daarmee wordt deze kwestie voor velen (binnen de S.G.P.) een gewetenszaak.
Overigens is het toch ook zo dat binnen de achterban van de S.G.P. meisjes en vrouwen niet alleen worden opgeleid tot leidinggevende posities in b.v. het bedrijfsleven, onderwijs en gezondheidszorg maar ook daadwerkelijk, en met succes, op zulke posities hun plaats innemen.

Waar gaat het om?
Ed, jij stelt in je column dat de Raad van State de S.G.P. in het gelijk heeft gesteld omdat er landelijk voldoende mogelijkheden zouden zijn voor vrouwen om aan het politieke proces deel te nemen. Dat is wel heel kort door de bocht. Afgezien van het feit dat dat natuurlijk niet te ontkennen valt was de uitspraak juist gebaseerd op een goede afweging van de verschillende grondrechten die wij kennen, met het oog op historiciteit. De Raad van State heeft ingezien dat in een democratische rechtsstaat als de onze er ook plaats moet zijn voor van de heersende mening afwijkende ideeën. De Raad van State heeft é.e.a. zorgvuldig afgewogen en is zo tot bedoeld besluit gekomen. Daarbij kun je je dan ook nog steeds afvragen of ongelijke behandeling hetzelfde is als discriminatie. De Raad van State concludeert dit in ieder geval niet.

Waar gaat het om?
Juist het feit dat het vrouwenstandpunt bij veel S.G.P.-ers tot een gewetenszaak is geworden, zou dit op enig respect van uit de maatschappij mogen rekenen. Maar helaas. Dan worden er, en helaas ook door jou, diverse voorbeelden genoemd, zoals geweigerde vluchtelingen, minimumloon afschaffen en blanke café’s die gekleurde mensen zouden mogen weigeren. Voorbeelden die wel heel erg mank gaan aan de kwestie waar het hier om gaat. De S.G.P. zou (volgens velen) discrimineren omdat vrouwen worden uitgesloten om deel te nemen aan vertegenwoordigende functies. Bij discriminatie moet het dan mogelijk zijn een bepaalde groep aan te wijzen die daardoor benadeeld wordt. Bij de door jou en vele andere opiniemakers van ‘discriminatie’ beschuldigde S.G.P. kan ik me geen enkele groep voorstellen die hierdoor benadeeld zou worden. In ieder geval niet die dames die het gedachtegoed van de S.G.P. onderschrijven en zich om die reden daarbij thuis voelen, dan wel hun stem aan die partij geven.

Waar gaat het om?
Juist in een tijd waarin tolerantie zo ver gaat dat het uiten van de meest vreemde en wilde ideeën van wie dan ook door velen wordt geaccepteerd dreigt de S.G.P., een partij die beslist de rechtsstaat of de veiligheid van onze samenleving niet wenst te bedreigen, dan wel te ondermijnen, door de intolerantie van anderen over de rand van onze samenleving te worden geschoven. Dan hoor ik, en ik citeer C.D.A..-Kamerlid Schinkelshoek, in de politiek wel eens iemand iets zeggen, bestrijden of bepleiten wat mij bedreigender voorkomt.

Hopelijk draagt bovenstaande er toe bij dat jij, en met jou ook andere meelezers, het vrouwenstandpunt van de S.G.P. wat genuanceerder beoordelen.

Met een vriendelijke groet,

Marius Nieuwenhuis. Fractievoorzitter S.G.P.-ChristenUnie Lisse.